Padlinożerca kruk jest w mitologii starożytnej psychopomposem, zwiastunem śmierci, prowadzącym duszę zmarłego w zaświaty. W złożonym wierszu Szubera, ewokującym lata szkoły i zaznaczające się już wtedy podziały społeczne, determinujące życie (i to nie tylko ówczesne):
Ulice były lepsze i gorsze,
Przy gorszych nauczyciele robili głupie miny.
Było wiadomo, że uczeń, choćby umiał na piątkę,
dostanie trójkę z plusem, dla zachęty;
wypchany, wyliniały ptasi eksponat oraz klatka, rysowana zamiast niego przez nieudolnych uczniów, sugerują jakiś rysujący się cień (nadchodzącej choroby, długich lat cierpienia, stałego zagrożenia śmiercią), który wtedy właśnie padł na autora wiersza. Ponieważ był na tyle zdolny, że potrafił narysować kruka, i mimo tego, że mieszkał pod najlepszym sanockim adresem. Paradoksy przeznaczenia zawsze zajmowały Szubera – jego losy były przecież ich żywą ilustracją…
Przed kilkoma laty (numer 6 z roku 2015) ogłosiliśmy „Raport o stanie literatury”. Jak się go dzisiaj czyta? Treść skupia się wokół form gatunkowych: poezji i prozy. Jego dyskusyjnym jądrem jest zespół krytycznych głosów, które są odpowiedzią na pytanie o pisarzy docenionych i przecenionych. Wzorem była dla nas bez wątpienia słynna ankieta paryskiej „Kultury” (1992, nr 7/8), która przez długi czas modelowała krytyczne opinie na temat stanu literatury.
